sâmbătă, 23 august 2008

O, zi!




O, zi!
Daca as putea din mainile mele sa fac o cupa
Si sa te sorb 
Si din acest miracol stralucitor 
Sa alcatuiesc o parte din cantecul meu nemuritor.

O, zi!
Atat de sus iti ridici si-ti inalti culorile in cer
Incat sunt sfaramata de frumusetea ta.

De ce aerul e atat de luminos,
De cald si de frematator
Incat nu-l pot respira?
De ce sunt atatea sunete
Ce se scurg in tacere?
De ce fiecare ora e infasurata de un cantec?

O, zi!
Cum as putea sa ma strang mai aproape de tine
Si in frumusetea ta sa ma afund ca intr-o mare?

Un comentariu:

Zing spunea...

Hello,nice to see u&ur poem.